AYNI BAŞLIKLI HABERLER

HAİN PUSU...

KALLEŞ SALDIRI...

OCAKLARA ATEŞ DÜŞTÜ...

KAHPE MAYIN...

KINALI KUZULAR...

Yine aynı manşetler yinre aynı başlıklar. Yazılı olmayan kuralları var onların haberlerinin.

Dizgisi belli, dili aynı,kelimeleri bile hazırdır. Hani derinde bekleyen acılardan,alışık olunan bir durumu anlatmak halidir.Sözcükler ağırdır aslında,kelimeler kanatacak türden ama kağıt üzerinde kalır hepsi.

Önce hain pusu.sonra  adres, sıralı rütbeyle sayıları.Terör yine can almıştır,kahpedir.Geniş çaplı oparesyonlar çoktan başlamıştır.Kobralar havadan destek verir özel eğitimli birliklere.Skorskylerle bordo bereliler bölgeye indirilmiştir.Sıcak takip sürüyordur.

Haber ulaşır ulaşmaz yürekler yanar sayısınca. Baba ocağına kor düşmüş, ana yürekleri dağlanmıştır. Hele bir de hikayeleri varsa; “daha dün aramıştı sevdiğini” diye başlayan,arkasında el kadar bebeğini bırakmıştır.Helallik istemiştir telefonda.

İlk merak edilen nereliydiler olur hep.Önce memleketleri belli olur.İsimleri hep gizlidir ilk saatlerde.Asker acı haberi verene kadar kimse bilmez kimliklerini.

Varlıklarından haberimiz olmadığı onca gençle ölümleriyle  tanışırız.

En zorudur aslında, toprağa vermek evladını. Ama aşina haberdir artık Türkiye’de o merasimler.
Çeken de yazan da sıralamasıyla bilir olacakları.

Yakalarındaki “annesi, babası ,kardeşi,eşi çocuğu” yazılı kartlardan bilir kimin kim olduğunu.

Sanki onca acının içinde herbiri daha kolaylıkla bulunsunlar istenmiştir.

Kimse ağlamamıştır dimdik ayakta durmuştur,sevindirmemiştir teröristi,eli kanlıyı.

Ve son cümlesidir onların; asker selamlıyla uğurladı kardeşini, nişanlısını,babasını...

Yazılılanlar anlatılanlar biter.

Gün sona erdiğinden geride kalır herbiri çünkü “haber bitmiştir” artık.

13 şehit...Daha  10 gün öncesiydi.Unutulmuştu çoktan isimleri.

GÖKHAN,FAHRETTİN,MUSTAFA,MEHMET EMRAH,NECMETTİN,BARIŞ, NOYAN, UFUK AYKUT VEFA ETHEM GÖKHAN.
Tıpkı daha öncekiler gibi.

Şimdi bir Pazar sabahı ve yine aynı cümlelerle başlayan haberler.İsimler,Rütbeler,şehirler.

Aynı başlıklar manşetler.Kanlı pusudur bu kez en çok tercih edilen.

Ardından çok geçmeden gelen "Vatan Sağolsunlar."

Peki neden aynı yazgı?

Neden aynı kader?

Neden aynı ölümler?

Neden aynı herşey.