İKİ BEBEK, KÜBRA VE MİNHAJ
İki bebek. İkisi de sembol oldu.
Biri 2 buçuk aylıktı.Adı KÜBRA’ydı. Çok uzakta değil, Samsun’da doğdu.Kimse duymadı onun çığlığını,çok ağladı aslında.Annesinin kucağında gözyaşını ne gören oldu ne de açlığını bilen.Açlıktan ağladı KÜBRA. AÇLIKTAN öldüğünde 75 günlüktü. Annesinin memesinden süt gelmedi.Beslenemedi Kübra.Çünkü onunu beslenebilmesi için önce annesinin “AÇ” olmaması gerekiyordu.
İşsizdi babası. “Kuru ekmekle insanın göğsüne süt gelir mi? Ben kendim yiyecek bulamıyordum ki, sütüm olsun.Kuru ekmek ve çayla beslendiğimiz için sütüm olmuyordu” diyebildi annesi.Utandı analığından.Ama en çokta “AÇ” kalışından. Tarih 17 ocak 2011’di.
Yapılan otopsi sonucunda,Kübra’nın midesinin boş olduğu tespit edildi.Hastane ve otopsi raporu basından gizlendi.Hatta çok bilinen bir yöntem girdi devreye; Kübra’nın ölümünün kayıtlara 'Beslenme yetersizliği' “sehven” geçmiş dendi.Yetmedi. “Açlıktan öldü” kaydını tutan 2 polis memurunun yeri değiştirildi.
Samsun Valiliği yaptı açıklmayı.”AÇLIĞA” çözümü bulmuştu Kübra’nın büyükleri. "Aileye kömür yardımında bulunmuştuk, bebek açlıktan ölemez" denildi.AMA midesi boş öldü Kübra; 2 buçuk aylıktı.
Ve diğeri.Kara Afrikanın “AÇ” bebeği Minhaj.
Kıtlığın Simgesiydi 7 aylık Minhaj Bebek.
O da çok ağladı.Kübra kadar ağladı.
Annesi de Kübra’nın annesi gibi emziremedi onu.Minhaj’ın duyuldu çığlığı.Kömür göndermedi Minhaj’ı duyanlar.Yaşaması için binlerce kilometre öteden el uzattılar minicik bebeğe.tonlarca yardım gitti Minhaj ve arkadaşlarına.Gitmeliydi de zaten.Bir bebeğin ölümü insanlığın ayıbı değil miydi ? O ayıpla yaşamazdı büyükleri.Binlercesi ortak olmamak için o ayıba Minhaj’ın sesini duydu,elini tuttu.
Kameralar çağrıldı,önemli konuşmalar nutuklar...Açlıktı adı,aç kalanda el kadar bebekti üstelik. Yapılması gereken yapıldı, yapılmaması gereken şekliyle ama. Minhaj’ın açlığını sona erdirecek yardımlar “Törenlerle” yola çıktı.
Kutlamalar yapıldı Minhaj yaşama tutunduğu için.Fotoğraflar çektirdiler,dans bile ettiler. Hatta bitme noktasına geldi Somali’de açlık.Tarih Ağustos 2011’di.
İki bebek.ikisi de sembol. İkisi de 2011 yılında yaşadı AÇLIĞI.
Biri Türkiye’nin Başkentine sadece 400 km. uzaktaydı.Ne Kübra’nın açlığını duyan oldu, ne annesinin isyanını. Zenginlikler ülkesinde 2 buçuk aylıkken “AÇLIKTAN” öldü.
Diğeri Türkiye’ye 4400 km uzaktaydı. Bir fotoğrafı yetti.Minhaj’ın açlığının “şimdilik” bitirdi büyükleri.Onun karnı doydu.Büyüyecek Minhaj, yaşayacak,gülecek çocukluğunu yaşabildiği kadar yaşayacak.
Kübra mı ? o cennetten bakıyor her birimize şimdi.
Somali,Samsun...
Kübra,Minhaj. Bebek.
AÇLIK YARDIM ÖLÜM YAŞAM.