Hadi derin bir nefes alın.
Gözlerinizi kapatın ya da "en iyisi siz
açın..."
Düşünebiliyorsanız
yani hala kaldıysa öyle bir yanınız...
Düşünün...hissedin.
O yolda yürüyenin
yerine koyun kendinizi.
Kürt olun Türk
olun...
Birkez olsun karşınızdaki olun.
Yani hala
yapabiliyorsanız insan olun.
Kucağınızda çocuğunuzla
yürüyün o caddede...
Minik bir kız
çocuğu olun,
Bayramın ne
olduğunu yeni öğrenmiş bir kız çocuğu...
Anne olun, baba
olun...Polis olun, asker olun şafak nöbetinde...
Bombanın patladığı
anı hissedin...
Toprağın ayağınızın
altından kaydığını,
binaların depremde
olduğu gibi sallandığını.
Elektriksiz
bırakın kendinizi...camlarınızın parçalandığını farzedin.
Acı siren sesleri
duyun yanıbaşınızda.
Y"ardıma mı gitsem
uzaklaşsam mı" diye düşünün saniyenin onda biri zamanda,
Korkarken insan olduğunuzu
hatırlayın, korkun...
Alevler gökyüzüne
yükselirken sıcağını hissedin...
Telaşlanın endişelenin
ama en çok da ya birileri varsa diye !
GAZİANTEPLİ OLUN...FOÇALI OLUN...
Biraz daha
zorlayın hafızanızı.
ANKARA’DA
KUMRULARDA DOLAŞIN,
ANAFARTALAR ÖNÜNDE
OTOBÜS BEKLEYİN....
İSTANBUL GÜNGÖREN’DE
AİLECE GEZİN...
Hadi derin bir nefes alın.
Gözlerinizi kapatın ya da en iyisi siz
açın...
Televizyon karşısında
ahkam kesmekten vazgeçin hadi.
Sessiz kalmayın
artık. Bir daha bir daha unutmayın,
Kan akıyor hepimizden.
Ve
bu topraklarda akan tek bir damla kan onun bunun ötekinin değil;
Senin
benim bizim.